Correct opslaan en archiveren van 16mm films
Indien correct bewaard, gaan 16mm-films een indrukwekkende 80 tot 100 jaar mee. Ze bereiken deze leeftijd echter alleen als ze optimaal worden gearchiveerd. Als de omgevingsinvloeden ongunstig zijn, lijdt het materiaal van de 16mm films daaronder.
Dit hoeft niet het geval te zijn. Volg onze tips en u zult jarenlang plezier hebben van uw 16mm films. Natuurlijk kun je niet om het digitaliseren van je 16mm films heen. Dit is de enige manier om uw 16mm films voor eeuwig te bewaren.
Optimale temperatuur voor het bewaren van 16mm films
Constante temperatuur
16mm-films moeten bij een zo constant mogelijke temperatuur worden bewaard. Als de temperaturen gedurende langere tijd schommelen, zal het materiaal van de 16mm-films onvermijdelijk beschadigd raken door de herhaalde uitzetting en daaropvolgende inkrimping.
Het is daarom raadzaam uw 16mm films niet te bewaren naast een radiator, bij een raam of in direct zonlicht.
Temperatuur laag
Het is het beste als de temperatuur in de opslagruimte maximaal 20° C bedraagt. Als de omgeving warmer is, beginnen de 16mm films chemisch te ontbinden. Ze vernietigen zichzelf praktisch.
Dit proces wordt azijnzuursyndroom genoemd. Het gebeurt zelden, maar het kan hele 16mm bestanden vernietigen. U moet dus een koele plaats zoeken als u uw 16mm film wilt blijven bewaren.
Plastic of metaal voor het bewaren van 16mm films
Plastic of metalen spoelen
16mm films worden natuurlijk op spoelen gewikkeld. Ze zijn van plastic of metaal.
Welk spoelmateriaal is optimaal voor het bewaren van 16mm films? De meningen verschillen. Metalen spoelen zijn stabieler en buigen niet zo gemakkelijk. (Gebogen spoelen bemoeilijken het afspelen van 16mm-films met de projector en kunnen ook het 16mm-filmmateriaal beschadigen). Het metaal van de spoelen kan echter roesten. Dit kan leiden tot lelijke chemische reacties met de 16mm films.
Plastic of metalen blikjes
16mm films moeten worden beschermd tegen stof. Daarom zijn in de winkels zowel plastic als metalen blikjes verkrijgbaar. Wat de beste manier is om uw 16mm films te bewaren kan niet in één zin worden beantwoord. De basisregel is:
- Bij metalen blikken moet u ervoor zorgen dat de blikken roestvrij en in goede staat zijn. Dit betekent: zorg ervoor dat de blikjes niet gebogen zijn en geen scherpe of uitstekende randen hebben.
- De meeste deskundigen bevelen blikjes aan voor het bewaren van 16mm films. Ze zijn chemisch neutraal en lopen niet het risico de 16mm films aan te tasten.
- Uit kostenoverwegingen kunt u plastic blikjes gebruiken voor de minder waardevolle 16mm films. Denk eraan: blikjes zijn veel duurder dan plastic blikjes.
Bescherm 16mm films tegen schimmel
Als 16mm-films te warm en in een te vochtige omgeving worden bewaard, kan er schimmel ontstaan. Het verschijnt in de vorm van witte, vlokachtige vlekken. Geleidelijk aan kan het de 16mm film vernietigen.
Bovendien verspreidt de schimmelaantasting zich helaas ook naar andere 16mm films. Het volstaat dat een nog niet besmette 16mm-film in een besmette projector wordt geplaatst.
Daarom is het belangrijk dat u de 16mm-film met schimmelvlekken scheidt van de andere films. Zo voorkom je dat de schimmel zich verspreidt. U kunt de vervuilde 16mm film redden door deze op een nieuwe spoel te plaatsen en de film vervolgens schoon te maken. Een blikje is de beste manier om 16mm film te bewaren die eerder door schimmel is aangetast. Bewaar uw 16mm film voortaan op een koele en droge plaats.
16mm films horizontaal opslaan
Het is praktisch om 16mm films staand te bewaren. In deze positie kun je elk blikje apart eruit halen. Als de 16mm filmblikken liggen, moeten eerst alle bovenste spoelen worden verwijderd voordat u bij het gewenste blik kunt komen.
Toch is het raadzaam 16mm-films alleen liggend te bewaren. Gebruik bij het archiveren van uw 16mm films niet de manier waarop boeken worden opgeslagen als leidraad.
16mm films zijn acetaatfilms
Acetaatfilm (vaak ook: acetaatfilm) is een filmdrager die niet zelfontvlambaar is zoals celluloidfilm (ook wel nitrofilm of nitraatfilm genoemd). Daarom wordt acetaatfilm ook wel veiligheidsfilm genoemd. 16mm-films behoren tot deze categorie.
Het dragermateriaal van acetaatfilms bestaat uit cellulose die chemisch behandeld is. De eerste proeven vonden al in 1899 plaats. De bedrijven Eastman Kodak en Pathé waren de eersten die acetaatfilms op de markt brachten.
Helaas hebben acetaatfilms een nadeel: bij slechte bewaring ontstaat het azijnzuursyndroom.